Hej, jestem tu już 3 lata!
Dziś 31 października. Ostatni dzień sierpnia, dzień
blogera i... trzecie urodziny Z sensem i Bez sensu!
Nie mam pojęcia, kiedy to zleciało. Wiem, że raczej nie mam zbyt wielu czytelników, ale sama jestem sobie winna - powiedzmy sobie szczerze: w dzisiejszych czasach raczej nikt nie czyta opowiadań poza lekcją polskiego, a ja nie jestem zbyt dobra w promocji siebie. Dobra, jestem w tym masakrycznie tragiczna. Ale przynajmniej to wiem!
Przez te 3 lata nabiliście ponad 28 000 wyświetleń (30 sierpnia o 12:15 jest ich 28 447) , pojawiło się 10 obserwatorów, 144 komentarze, a ja napisałam 254 posty! To chyba dużo ;)
Również sporo się zmieniło, w końcu na początku było nas tu dwie. Posty "Lamy" zniknęły stąd wraz z nią, ale jej pamięć na zawsze tu pozostała. Przecież to na jej urodziny powstał ten blog (a raczej miał powstać, ale coś baaaardzo nie pykło). Przez posty przewinęło się wiele imion osób z mojego otoczenia, którym je dedykowałam. Byli najwspanialszą inspiracją, jaką mogłam dostać.
No i mijają też przeszło 4 lata, odkąd w ogóle zaczęłam cokolwiek pisać. Wiele się zmieniło. Moje otoczenie, ludzie wokół, moje nastawienie, rozwinęłam się emocjonalnie i jeśli chodzi o warsztat pisarski. Po drodze było trochę wzlotów i upadków, ale jakoś tak wyszło, że zawsze tu wracam. Wydaje mi się, że pisanie i ten blog to dwie najtrwalsze pasje w moim życiu (jak dotychczas).
W związku z tym wspaniałym jubileuszem oraz faktem, że w poniedziałek wkraczam w nowy etap edukacji z czystą kartą, myślę, że miło będzie powspominać. Pomysł był nieco inny, jednak nieplanowany brak dostępu do komputera pokrzyżował moje plany. Mieliście dostać poniżej dwa linki: jeden do opowiadania sprzed 4 lat, drugi do jego współczesnej wersji. Tę pierwszą udało mi się przenieść do blogera, więc chętnie się nią z Wami podzielę :) Myślę, że kiedyś napiszę drugie opowiadanie. Wtedy znajdzie się tu poniżej lub w osobnym poście. Na razie życzę Wam miłej lektury "Pani Zagadki" :)
Opowiadanie 2013
 |
| zdjęcie mojego autorstwa pisane na maszynie ręcznej 💟 |
Nie mam pojęcia, kiedy to zleciało. Wiem, że raczej nie mam zbyt wielu czytelników, ale sama jestem sobie winna - powiedzmy sobie szczerze: w dzisiejszych czasach raczej nikt nie czyta opowiadań poza lekcją polskiego, a ja nie jestem zbyt dobra w promocji siebie. Dobra, jestem w tym masakrycznie tragiczna. Ale przynajmniej to wiem!
Przez te 3 lata nabiliście ponad 28 000 wyświetleń (30 sierpnia o 12:15 jest ich 28 447) , pojawiło się 10 obserwatorów, 144 komentarze, a ja napisałam 254 posty! To chyba dużo ;)
Również sporo się zmieniło, w końcu na początku było nas tu dwie. Posty "Lamy" zniknęły stąd wraz z nią, ale jej pamięć na zawsze tu pozostała. Przecież to na jej urodziny powstał ten blog (a raczej miał powstać, ale coś baaaardzo nie pykło). Przez posty przewinęło się wiele imion osób z mojego otoczenia, którym je dedykowałam. Byli najwspanialszą inspiracją, jaką mogłam dostać.
No i mijają też przeszło 4 lata, odkąd w ogóle zaczęłam cokolwiek pisać. Wiele się zmieniło. Moje otoczenie, ludzie wokół, moje nastawienie, rozwinęłam się emocjonalnie i jeśli chodzi o warsztat pisarski. Po drodze było trochę wzlotów i upadków, ale jakoś tak wyszło, że zawsze tu wracam. Wydaje mi się, że pisanie i ten blog to dwie najtrwalsze pasje w moim życiu (jak dotychczas).
W związku z tym wspaniałym jubileuszem oraz faktem, że w poniedziałek wkraczam w nowy etap edukacji z czystą kartą, myślę, że miło będzie powspominać. Pomysł był nieco inny, jednak nieplanowany brak dostępu do komputera pokrzyżował moje plany. Mieliście dostać poniżej dwa linki: jeden do opowiadania sprzed 4 lat, drugi do jego współczesnej wersji. Tę pierwszą udało mi się przenieść do blogera, więc chętnie się nią z Wami podzielę :) Myślę, że kiedyś napiszę drugie opowiadanie. Wtedy znajdzie się tu poniżej lub w osobnym poście. Na razie życzę Wam miłej lektury "Pani Zagadki" :)
Opowiadanie 2013
Powodzenia, w dalszym pisaniu! :)
OdpowiedzUsuńDziękuję :)
UsuńGratulacje i powodzenia w dalszym pisaniu! :)
OdpowiedzUsuń