Opowiadania i sceny bez ładu i składu #35
"UMIERAM"
Umieram, zastanawiając się,
źródło - internet |
Już wiem, gdzie jest najgłębsze morze.
Wynurzyć się nikt mi nie pomoże,
Bo to w Twoich oczach tonę.
Mój oddech waży tonę.
Ich obraz wciąż mam w swej pamięci.
I niech śpiewają wszyscy święci,
Bo umieram, wciąż marząc,
Na dachu świata marznąc.
To mój świat znika w ciemnej toni,
W kropli potu na Twej dłoni,
A zarazem się wznosi.
I niech klepsydra głosi,
Że umarłam, pisząc to.
To mych łez i krwi dzieło.
To o pomoc wołanie.
To ostatnie pożegnanie...
Diamentowa Róża
[prawa autorskie zastrzeżone]
Świetne *.*
OdpowiedzUsuńhttp://rilseee.blogspot.com/
Świetny wiersz, gratuluję talentu literackiego!
OdpowiedzUsuńDziękuję. Nie wiem czy to talent
Usuńdziewczyno, pisz dalej, rób to co kochasz, bo jesteś w tym świetna!
OdpowiedzUsuńDziękuję :)
UsuńTYLKO POZAZDROŚCIĆ TALENTU!
OdpowiedzUsuńPISZ JAK NAJWIĘCEJ!
http://blog-happy-girl.blogspot.com/2016/07/friendship-at-distance-przyjazn-na.html
ekstra wiersz :)
OdpowiedzUsuńŚliczne... Kocham wiersze i wszystko co jest lekko depresyjne, a ten wiersz łączy jedno i drugie. Po prostu mega ♥♥
OdpowiedzUsuńMój blog -> Nadzieja daje Ci życie Zapraszam