Dwie Dusze #33

"NASZA RZECZYWISTOŚĆ"

Szybko wysunęłam się zza komody i ujrzałam Florindę celującą swoją różdżką w Sebę, który leżał na ziemi i zwijał się z bólu. Czarownica już podnosiła rękę, by wymierzyć kolejnym zaklęciem bolesny cios. Jednak byłam szybsza. Cisnęłam w nią pomarańczowym kryształem. Myślałam, że co najwyżej odwróci to jej uwagę. Jednak syknęła cicho. Najwyraźniej to ją zabolało. Odwróciła się w moją stronę z podniesioną ręką. Patrzyłyśmy się chwilę sobie w oczy. Tuż za nią Seba wstał i pokazał mi kolejny kryształek tuż obok nogi wiedźmy. Zrozumiałam, co ma na myśli, ale nie potrafiłam wymyślić jak przechwycić pomarańczowy drobiazg.

- Czemu to robisz? – spytałam, by zyskać na czasie.

- A co cię to obchodzi?! I tak zaraz zginiesz! – syknęła.

- Wolałabym umrzeć, wiedząc czemu umarłam – odparłam, rozpaczliwie szukając w głowie planu.

- Jesteś niebezpieczna, skoro odkryłaś Różowy Las. Niewielu ludzi tu zagląda. Rzadko zdarza się, by ktoś potrafił przejść przez Mur Rzeczywistości, rozumiesz?!

- Czym jest Mur Rzeczywistości? – spytałam. Czułam, że już wiem, co muszę zrobić.

- Murem, który oddziela rzeczywistość ludzką od rzeczywistości magicznej.

- A rzeczywistość magiczna to nie jest po prostu twór wyobraźni? Jakichś chorych ludzi? – zaczynałam się bać.

- Jak śmiesz tak mówić?! – wycelowała we mnie różdżkę. – Myślisz, że jak jesteś człowiekiem, to tylko twój świat się liczy? Uznajesz, że nie ma innych? Mylisz się. Prócz twojego świata istnieje jeszcze wiele wiele innych i to często piękniejszych od twojego. Są nawet takie, w których nie ma smutku, cierpienia, zła i wojen. Zaś w twoim jest pełno okrucieństwa i żalu! I nadal go tak uwielbiasz?! Nie rozumiesz, że przechodząc przez Mur naruszyłaś równowagę światów?! – zaczęła płakać. Opuściła różdżkę.

- Czemu płaczesz? – szepnęłam cicho.

- Bo ja tak bardzo chciałabym też przejść przez Mur, ale nie mogę – załkała.

- Czemu?

- Tylko osoby, które chcą zrobić coś dla swojego świata, mają odwagę i motywację, mogą przez niego przejść… ja tak nie umiem… - spuściła głowę. W tym momencie moje plany wydały mi się idiotyczne. Chciałam sprawić jej ból… jak ja mogłam…? – Dlatego muszę cię zabić!

Diamentowa Róża

[prawa autorskie zastrzeżone]

------------------------------------------------

Tym razem trochę więcej monologów i wyżaleń. 

To prawda, że istnieje wiele światów. Każdy z nas ma taki jeden, tylko swój. Taki w którym decyduje o wszystkim. Czasem jest tam różowo, a innym razem szaro. Niekiedy wystarczy jedna osoba, by go wywrócić do góry nogami. To właśnie w swoim świecie spełniamy marzenia, żyjemy i czujemy. To właśnie w nim jesteśmy sobą, nikim innym. Rzeczywistość jest tylko połączeniem wszystkich naszych światów. To my wszyscy razem ją tworzymy.

Pozdrawiam :)