Dwie Dusze #22

'NIŻEJ NIŻ KOMNATA TAJEMNIC'

Zatkało mnie. Coś mi w niej nie pasowało. Bił od niej chłód.

- Czemu jesteś akurat w jej umyśle? – zapytał roztropnie Seba.

- Hana urodziła się dokładnie pięćset lat po mojej śmierci. W ten sam dzień, miesiąc, a nawet godzinę – wytłumaczyła.

- Niezła zbieżność czasowa – skomentował.

- Zgodzę się z  tobą, ale tylko dzięki niej mogłam znaleźć się w ciele Hani – uśmiechnęła się jakby pod nosem.

- A… masz jakieś specjalne zdolności? – spytałam.

- Oczywiście, że mam.

- A jakie?

- Radzę wam spojrzeć niżej niż Komnata Tajemnic – powiedziała tylko.

- Ale o co cho…? – nie dokończyłam. Poczułam przeraźliwy ból w klatce piersiowej. Skuliłam się i pochłonęła mnie ciemność.

* * *

         Obudziłam się raptownie w bibliotece. Miałam problemy z oddychaniem. Coś kłuło mnie w klatce piersiowej. Skuliłam się z rękami na niej.

- Hana? – podszedł do mnie Seba. Objął mnie ramieniem. – Co się  dzieje?

- Nie… mo…gę…od…dychaććć – wysyczałam.

- Spokojnie. Po pierwsze rozluźnij się. Jesteś strasznie spięta. Oprzyj głowę na kolanach – robiłam wszystko, co kazał. A on zaczął głaskać mnie po plecach. Po chwili cierpienie zaczęło znikać. Mój oddech stał się normalny. Podniosłam oczy.

- Dziękuję – wyszeptałam.

- Wiesz, o co chodzi z tą „Komnatą Tajemnic”?

- Chyba. Pamiętasz, jak Andrea powiedziała, że wie to, co ja?

- Tak, a co?

- Zanim przyszedłeś przeglądałam książki. Pamiętam, co dokładnie czytałam.

- Co takiego?

- Harry’ego Pottera – uśmiechnęłam się prawie niewidocznie.

- Serio? My na ciebie liczymy, a ty se czytasz takie książki? – zbulwersował się.

- A czytałeś kiedyś Harry’ego Pottera?

- Nie.

- A znasz tytuły poszczególnych części?

- No nie.

- Druga część nosi tytuł „Harry Potter i Komnata Tajemnic”.

- Wow! Połowa zagadki za nami. Ale co z resztą? – zastanawiał się. Położył się na  plecach na miękkim dywanie i powtarzał - spojrzeć niżej niż Komnata Tajemnic…

Nagle mnie olśniło. Wstałam i powoli podeszłam do ostatniego regału. Tuż za mną podążał Seba. Uklękłam przed wysoką biblioteczką i spojrzałam na najniższą półkę. To właśnie na niej leżała seria „Harry Potter” autorstwa J. K. Rowling. Jednak nic nie mogło być niżej. Przecież to była ostatnia półka. A może…

- Pomóż mi – rzuciłam jedynie i zaczęłam wyjmować książki. Po chwili na miejscu tomów była tylko pustka. Wyciągnęłam z włosów wsuwkę i wsunęłam ją między dno, a ścianę regału. Zaczęłam podnosić. Seba tylko na mnie patrzył. Nic nie mówił. Dopiero, gdy szpara zrobiła się na tyle duża, by wcisnąć w nią palce, pomógł mi. 

Diamentowa Róża

[prawa autorskie zastrzeżone]

-------------------------------------------------------------

Tym razem wiemy już, że Andrea ma zamiar pomóc naszym przyjaciołom. Ciekawe, co jest za regałem...

Pozdrawiam :)