Dwie Dusze #23

'TRZY'

Naszym oczom ukazały się trzy przedmioty: stara oprawiona skórą księga, srebrny nożyk z rączką przyozdobioną przeźroczystym kamieniem i też srebrny zegarek na łańcuszku. Był zamykany na klapnę. Na niej zaś ktoś coś wygrawerował, jednak w niezrozumiałym dla mnie języku. Seba sięgnął po wolumin. Spróbował go otworzyć, ale niestety się nie udało. Kartki jakby się zlepiły.

- Co za głupia książka – powiedział i rzucił nią o ścianę.

Wzięłam ją do ręki i…otworzyłam.

- Wow… - szepnął. – Może to działa tylko na twój dotyk?

- Nie wiem. Naprawdę nie mam pojęcia – otworzyłam księgę na pierwszej stronie. Jednak była pusta. – Nic tu nie rozumiem…

- A może…? – myślał na głos Seba. Dotknął mojej dłoni i położył ją wraz ze swoją na stronie. Po chwili zaczęła ona parzyć. Chciałam wyswobodzić rękę, ale nie wiem czemu, nie mogłam. Starałam się nie ukazywać bólu. W końcu był tu Seba. Odczekaliśmy chwilkę i na stronie ukazała twarz. Oboje nachyliliśmy się nad nią.

- Co się tak gapicie?! W życiu twarzy w książce nie widzieliście?! – nagle krzyknęła twarz.

- Y… ja… ja… nie…? – wydukał Seba.

- Ja tak – uśmiechnęłam się.

- Gdzie? – niedowierzał.

- Nie oglądałeś Pottera – nie wiesz.

- To się nie liczy! – oburzył się Seba.

- Liczy! – odpowiedziałam.

- Nie!

- Liczy się!

- Nie!

- I tak, i nie, dobrze?! – zawrzeszczała książka.

Diamentowa Róża

[prawa autorskie zastrzeżone]

-------------------------------------------------------------------------------------------------

Robi się coraz dziwniej... Książka, zegarek, nożyk... Do czego one się przydadzą?

Ten post dedykuję wszystkim Wam, wszystkim, którzy tu zajrzeli i są zainteresowani historią Hany i Seby. Bardzo Wam dziękuję, że jesteście :) Jesteście najlepsi.
Dziękuję również Mrocznej Lady Evil Terror. To właśnie dla niej dziś pojawia się post :)

Pozdrawiam :)