Wywiad z Sebą #2

Tym razem post z okazji 3000 wyświetleń! Niezwykle Wam dziękuję! Napiszcie, czy chcecie więcej takich wywiadów. Także odpowiedzcie na te pytania, jeśli macie ochotę :)

Diamentowa: Gdybyś mógł zmienić jedną rzecz w historii Seby, co by to było?
Seba: To... Hmm... Trudne pytanie. Chyba nic, co mi przychodzi do głowy.

Diamentowa: Która postać z "Dwóch Dusz" jest Twoim zdaniem tą złą?
Seba: Według mnie nie ma tam złej postaci. Choć nie zdziwiłbym się, gdyby okazało się, że to duszek Hanny wprowadza parę bohaterów w błąd i chce ich rozdzielić jakoś.

Diamentowa: Gdzie Ty byś schował Księgę, zegarek i nożyk?
Seba: Do swojej bardzo bogatej biblioteczki. Ukryłbym pomiędzy książki historyczne.

Diamentowa: Jak myślisz, gdzie znajduje się Rubin Chaosu?
Seba: Nie wiem, ale ciekawe byłoby gdyby znalazł się w domu Kame, Seby czy Hanny.

Diamentowa: A w jaki sposób on przywróci ludzi?
Seba: Możliwe, że ktoś z bohaterów będzie musiał się poświęcić i go zniszczyć, ale jako zapłatę będzie trzeba oddać życie.

Diamentowa: Gdybyś był na miejscu Seby, poszedłbyś z Haną?
Seba: Tak.

Diamentowa: A dlaczego?
Seba: Skoro Seba jest stworzony na mojej podstawie, to taka sama odpowiedź pada. Zależy mu na Hanie.

Diamentowa: Jak uważasz, dlaczego Bigos ma takie, a nie inne przezwisko?
Seba: Nie wiem. Pewnie w młodości miał wypadek z bigosem.

Diamentowa: Kto "zniknął" dorosłych?
Seba: Rubin Chaosu pewnie...

Diamentowa: Kogo Hana i Seba spotkają na swojej drodze?
Seba: Na pewno ciekawe przygody, niektóre przyniosą śmiech, a inne płacz, ale zawsze się z nich podniosą. Wyobrażam sobie jedną przygodę, w której Kame się pojawia, jako czarny charakter. Może przed to, że mam takie z nią stosunki (w realu).

Diamentowa; Wymień trzy cechy Seby, które uważasz za pozytywne i trzy negatywne.
Seba: Najlepsze to: pomocność (prawie zawsze wyciągnięta dłoń), wyrozumiałość i optymistyczność/realizm. A te złe to: bezwzględność, małe poszanowanie czyjegoś zdania i trzeciego nie znajdę.

Diamentowa: A teraz Hany.
Seba: Najlepsze: otwartość, wrażliwość i taka magiczność pomieszana z tajemniczością. A złe to: nadpobudliwość, lekki brak pohamowania i nadmiar upartości.

Diamentowa: Jak myślisz, jak zginęła Andrea?
Seba: Nie wiem. Tu mi nic nie przychodzi na myśl.

Diamentowa: Co strasznego zrobiła Andrea, że jej dusza została zesłana na ziemię?
Seba: Jako człowiek silnej wiary powiem, że po prostu grzeszyła i dostała za zadanie odpokutować to, pomagając bohaterom, ale czy im pomoże. Tu się rodzi dość ciekawe pytanie.

Diamentowa: No właśnie, uważasz, że im pomoże?
Seba: Czuję, że nie i będzie chciała nie dopuścić do zostania parą, ale ostatecznie zginie ona i jej idea, bo miłość bohaterów do siebie (ukazana, gdy jedno oddaje życie za drugie) jest silniejsza. Była taka fajna piosenka.

Bo jak śmierć potężna jest miłość,

A zazdrość jej nieprzejednana jak szeol,

Żar jej, to żar ognia,

Płomień Pański, 

Wody wielkie nie zdołają ugasić miłości...

Diamentowa: Jak wyobrażasz sobie następne kilka rozdziałów? Co się w nich stanie?
Seba: W najbliższych rozdziałach czuję, że przeżyją ciekawą przygodę, gdzie może zostaną parą, ale się pokłócą za przyczyną Andrei i zakończy się ich związek.

Diamentowa: Myślisz, że ta historia zakończy się happy endem?
Seba: Myśleć to coś innego niż sobie wyobrażać. Znając Ciebie zakończy się źle, no i wyobrażam sobie, że albo Hana albo Seba zginie dla drugiej połówki. Znając Ciebie uśmiercisz ich oboje, albo tylko Hannę.

Diamentowa: Dziękuję.
Seba: Proszę. Polecam się na przyszłość raz jeszcze.

Diamentowa Róża
[prawa autorskie zastrzeżone]
Pozdrawiam :)