Dwie Dusze #26

'ŻYCIE TO NIE FILM'

- Ja tam nie wrócę… Nigdy…

- Ale… czemu…?

- Coś mi mówi, że nie mogę tam wrócić… - spojrzałam na szkołę i nagle poczułam ukłucie w miejscu, gdzie znajdowało się serce. Zapadła cisza. Popatrzyłam w jego niebieskie oczy. I właśnie w tej chwili zrozumiałam, że powinnam iść, i że jedyną rzeczą, jaka mnie jeszcze trzyma w tym miejscu jest Seba. Nie mogłam iść bez niego. Po prostu nie potrafiłam. Znów to dziwne ukłucie. Ściągnęłam plecak i wyciągnęłam Księgę. Zaczęłam kartkować.

- Co robisz? – spytał nagle.

Nic nie odpowiedziałam. Dalej szukałam. Znienacka Księga sama otworzyła się na drugiej stronie, gdzie znajdowała się pierwsza wiadomość od Andrei, czyli… mapa i krótki podpis „To czego wam potrzeba, to Rubin Chaosu”.

- Musimy ruszyć w podróż. Już dziś – rzekłam, patrząc zimnym wzrokiem prosto w oczy Seby.

- Dobrze… Rozumiem, że idę z tobą? – uśmiechnął się.

- Jakby mogło być inaczej? – odwzajemniłam tym samym.

- Idę się spakować i powiedzieć reszcie, że idziemy.

- Ale… - chwyciłam go za nadgarstek. – Nie mów im o Andrei. Możesz powiedzieć, że znaleźliśmy mapę i tyle. Coś wykmiń.

- Dobrze, ale ty masz iść po coś do jedzenia, zapałki i tak dalej, okej? – popatrzył na mnie poważnie.

- Okej…

- No, to super.

Śnieg wyglądał tak smutno przy tej scenie. Zupełnie nie  pasował. Powinno nagle wyjść zza chmur słońce, choć była dwudziesta (tak zazwyczaj jest w filmach – gdy jest źle, jest ciemno i strasznie, a gdy dzieje się coś dobrego, robi się jasno i przyjemnie).

Diamentowa Róża

[prawa autorskie zastrzeżone]

------------------------------------------

Jak widzicie, coś zaczyna się dziać. Może wreszcie Hana i Seba dojdą do wniosku, że chcą być razem, gdy będą sami ;)

Czy również zauważyliście to w filmach? Mnie to naszło, oglądając ostatnie piętnaście minut (nie liczę napisów końcowych) filmu "Hobbit: Niezwykła Podróż". Z resztą serdecznie polecam film, jak również książkę. 

Pozdrawiam :)