Dwie Dusze #58

"NIESPODZIANKA"

Nic mi się na szczęście nie stało. Przeniosłam tom na stół, gdzie otworzyłam go na pierwszej stronie.

- „Zaklęcia rzeczywistościowe autorstwa Pamelli i Beanina z Ósmego Wzgórza” – przeczytałam tytuł. Zaczęłam kartkować dzieło. – „Zaklęcie zmiany zakrzywienia równej rzeczywistości dalekosiężnych”, „Urok zamiany umysłowej rzeczywistości” – wszystkie brzmiały jak bełkot… prócz jednego – „Zaklęcie zwierciadła” – uśmiechnęłam się i zaczęłam czytać. – „Aby zobaczyć, co dzieje się w innej rzeczywistości lub innym miejscu w aktualnej rzeczywistości, musisz posiadać zwierciadło i odrobinę magii.”

        Podbiegłam szybko do komody, na której leżało małe lusterko ze srebrną rączką. Wróciłam do stołu i zaczęłam wykonywać instrukcje. Najpierw musiałam wypowiedzieć dość skomplikowane zaklęcie, które do złudzenia przypominało łamaniec językowy. Z resztą, trzy razy się w niego ugryzłam. Potem wystarczyło pocałować lusterko. Od teraz, gdy przesunęłam nad nim ręką, myśląc o dokładnym miejscu, które chcę zobaczyć, miało mi je pokazywać.

        Usiadłam na łóżku. Pierwsza próba. Pomyślałam o naszej szkole i musnęłam palcami taflę szkła. Moim oczom ukazała się stołówka. Kame stała na stole, a obok niej Bigos. Chyba ścieła włosy. Dookoła stali pozostali. Patrzyłam po wszystkich. Byli co najmniej smutni. Lena, Laura… Alfa i Omega… Netka… Aż łza zakręciła się w moim oku. Kame gwizdnęła.

- Moi drodzy – zaczęła. Słyszałam ją jakby zza cienkiej ściany –wiem, że nie jest wam łatwo. Musimy jednać pogodzić się z tym, że Hana i Seba… zapewne nie wrócą… minęło już tyle czasu, odkąd nas opuścili…

- Poczekaj – przerwał jej Bigos – nie ma jeszcze Riki.

- Dobrze, poczekamy – wytarła łzę, lecącą jej po policzku.

- Pewnie znowu rzyga – ktoś szepnął teatralnym szeptem.

         W tym momencie do sali wbiegła Rika… z brzuszkiem…

Diamentowa Róża
[prawa autorskie zastrzeżone]
-------------------------------------------------------------------------
Czy to "prezent" na Boże Narodzenie? Oj, nie zazdroszczę teraz przyjaciołom Hany w szkole. 
Pozdrawiam :)