Sen #15

'CHOINKA'

Kolega posłusznie wykonał moje polecenie. Po chwili biegliśmy już na dół. Wybiegliśmy przed szkołę. Tu zwolniłam. Powoli szliśmy w stronę mojego domu. Tym razem nie miałam ochoty przeskakiwać ogrodzeń. Wpatrywałam się w samochody stojące na ulicach. Niektóre wyglądały, jakby ktoś porozrzucał samochodziki po makiecie miasta. Po raz pierwszy poczułam się tak samotna. To było silniejsze ode mnie. Pierwszy raz wyszłam ze szkoły od tego dziwnego dnia. Zazwyczaj radziłam sobie sama. Jednak tym razem to mnie przytłoczyło. Taka pustka… cisza… nie będzie taty… mamy… nikogo… i to może na zawsze…

- O czym tak dumasz? – spytał mnie Seba.

- O niczym – odpowiedziałam szybko i nienaturalnie.

- Po co idziemy do twojego domu?

- Po choinkę.

- A masz bombki? – spojrzał na mnie.

- Nie… - przypomniałam sobie smutne zdarzenie.

- To weźmiemy moje – powiedział Seba i uśmiechnął się pod nosem. Mnie nie było stać na uśmiech.

         Po kilku minutach spaceru dotarliśmy do mojego domu. Wyglądał jeszcze nędzniej niż zazwyczaj. Pchnęłam bramkę. Uchyliła się ze skrzypieniem. Poczułam, że nie chcę wchodzić do środka. Serce podskoczyło mi do gardła. Mimo wszystko podeszłam do drzwi i otworzyłam je. Jednak nie potrafiłam zrobić kroku, by przekroczyć próg.

- To gdzie masz drzewko? – wejrzał do środka Seba. Spojrzał na mnie, uśmiechnął się wyrozumiale i podał mi rękę. Chwyciłam ją i weszłam do środka. Od razu poczułam zapach grzyba i pleśni.

- W pawlaczu na korytarzu do łazienki – odpowiedziałam szybko i ruszyłam w kierunku toalety. Tuż za mną podążał Sebastian. Tuż za zakrętem korytarza pod sufitem wisiał drewniany pawlacz. Zaświeciłam światło. Seba wziął z kuchni taboret i stanął na nim.

- Uważaj – wyszeptałam. Już wiedziałam, co się stanie za kilka sekund. – Ja to zrobię.

Diamentowa Róża

[prawa autorskie zastrzeżone]

-----------------------------------------------------

Tym razem nadchodzi Wigilia i pora znaleźć drzewko. Co się może stać? Nic? ;)
Ten post dedykuję Lamie i życzę jej szczęścia.
Pozdrawiam :)